Het project ‘Mapping Houten’, doorgevoerd samen met kunstenaar Renée Beurskens, verleidt scholieren VO door middel van een GPS apparaat hun leefomgeving eens goed te gaan bekijken. Welke routes nemen zij van thuis naar school? Welke trajecten leggen zij af op een vrije middag met mooi weer? Waar ontmoeten ze elkaar? Hoe maken zij gebruik van hun woonplaats, de groeikern Houten? Op welke kronkelende paden bewegen zij zich door de stad? Met een GPS apparaatje op zak tekenden de jongeren een week lang hun routes op, en illustreerden deze met foto’s die zij onderweg maakten met hun mobiele telefoons. De routes werden vervolgens geïmporteerd in Google Earth – luchtfoto’s. Het doel was er achter te komen hoe de jongeren gebruik maken van de openbare ruimte, en wat zij nodig hebben: belangrijke informatie voor de gemeente en de ontwerpers betrokken bij de doorontwikkeling van Houten. De uitkomsten, foto-verslagen en verhalen van de jongeren, zijn gepresenteerd in de Openbare Bibliotheek Houten.
Mapping Houten was een project onder de vlag van Architectuurcentrum Makeblijde.
Wielwijk, een buitenwijk van Dordrecht, is een herstructureringswijk die langs de A16 ligt en te kampen heeft met fijnstof. In het kader van de komende herstructurering van de wijk werd er door een interdisciplinair team gekeken naar mogelijkheden het fijnstof met groen uit de lucht te halen. Dit team bestond uit Vincent Kuypers (Alterra Wageningen), architect André Oosterhuis, welzijnswerkers van de gemeente Dordrecht en de bewoners zelf.
Met de bewoners werd gewerkt aan een ontwerp voor groen in de wijk, dat ook als fijnstof-filter dient. Daarnaast werden ontwerptools ontwikkeld die ook elders kunnen worden toegepast.
De volgende ontwerptools zijn ontwikkeld:
– tools voor de stad
– tools voor langs de weg
– wetenswaardigheden over effectieve beplanting
Groen voor lucht is een project van Alterra Wageningen.
Op Utrecht Centraal war de planvorming voor het nieuwe station volop gaande. De projectgroep stelde zich ten doel ideeën aan te dragen voor een betere omgang met hemelwater: Een stationsdak (maar ook het dak van het grootste winkelcentrum van Nederland) vangt immers een enorme hoeveelheid water op, dat meer betekenis kan krijgen voor het gebied.
In een ontwerpend onderzoek werd door studenten van vier verschillende ontwerp- en technische opleidingen samengewerkt. De opgave was het ‘water’ in al zijn mogelijkheden onderzoeken en een zichtbare plek te geven in de grootstedelijke herinrichtingopgave voor het Utrechts Stationsgebied. Door verschillende experts te koppelen aan het project konden de visies ook getoetst worden aan de realiteit.
De uitkomsten zijn gebundeld in de publicatie ‘Perron H20 – een nieuw perspectief voor omgaan met water in het Stationsgebied Utrecht’.
Perron H2O is een project van Architectuurcentrum Makeblijde, waterschap de Stichtse Rijnlanden, Alterra Wageningen, IVAM/UVA, provincie Utrecht, drinkwaterbedrijf Vitens en tlu landschapsarchitecten.
Een zoektocht naar de ‘gebroken schakels’ in de groene verbindingen
In Malburgen wordt er fors geïnvesteerd in het opknappen van de naoorlogse woningen. Wat nog niet goed uit de verf komt is de openbare ruimte: Vooral in het westelijke deel van Malburgen, waar de hoge flats van de wijk Immerloo staan, is het openbaar gebied slecht ingericht. Het is er groen, maar er zijn te weinig stoepen, voet- en fietspaden. Ook zijn er te weinig routes naar de omliggende recreatiegebieden, de oever van de Rijn bijvoorbeeld.
Samen met mijn collega’s van tlu landschapsarchitecten hebben wij in een reeks workshops met bewoners uit Malburgen gekeken naar de ‘gebroken schakels’ in de verbindingen. Hierbij is gewerkt met ‘mental maps’, een schetstechniek waarbij mensen wordt gevraagd om uit hun hoofd een route te tekenen die ze goed kennen. Op deze route worden de obstakels aangeven: het stoplicht dat het nooit doet, de plek waar de stoep ineens ophoudt, het woonwagenkamp waar je niet doorheen kunt. Op basis van deze mental maps konden wij aanbevelingen doen voor kleine, maar doeltreffende ingrepen, die door de gemeente zijn meegenomen in de structuurplannen voor de wijk.
Betekenis van groen voor mensen in prachtwijken was een project van tlu landschapsarchitecten.
Samen met ontwerper Guido Marsille werden in juni 2006 de Houtense jongeren uitgenodigd om mee te denken en mee te werken aan een tijdelijke invulling voor hun stadscentrum. Uit geprefabriceerde houten elementen werden meubels voor op het centrale stadsplein ‘Het Rond’ gemaakt. Het doel was, de jongeren ideeën te laten ontwikkelen voor de openbare ruimte, die inspelen op hun behoeften en wensen. Wat hebben zij nodig?
Uit een tweetal workshops, gehouden op locatie, kwam naar voren dat de jongeren een tijdelijke ‘huiskamer’ op het plein willen realiseren: een plek waar zij kunnen verblijven en zich thuis voelen.
Samen met de jongeren werden een bar, een tribune, banken en loungeplekken ontworpen en gebouwd. Het jongerencentrum programmeerde het zomerterras, dat intensief werd gebruikt, gedurende de zomervakantie.
Het Houten zomerterras was een project onder de vlag van Architectuurcentrum Makeblijde.
